انگلستان و آمریکا یادگیری سازش با یکدیگر 1914-1865
همینطور که ایرلندیها رشد کردند، و ثروتمندتر شدند، نفوذ سیاسی آنها هم در سیاست آمریکا مشهود میشد. آنها نه تنها فقط برای منافع خود مبارزه میکردند، بلکه نمایندگی از طرف مهاجران جدید را هم به عهده گرفته بودند. از آنجاییکه ایرلندیها انگلیسی زبان بودند برای خود جایگاهی بین مهاجران جدید، و سیاستمداران بلندپایه سفید، انگلوساکسنی، پروتستان آمریکایی باز کردند. خطرناکتر از همه برای سفید پوستان، پروتستان انگلوساکسونی، آلمانیها بودند. آلمانیهای آمریکایی، آنها توسط مذهب، دییالکت و سیاست کاملاً با هم اختلاف داشتند، آلمانیها ولی در رابطه با هویت ملی با هم اتحاد داشتند. آنها که توسط رسانههای آلمانی زبان که دیدگاه کایزر را انعکاس میدادند، تفکر خود را شکل داده بودند، مانند برتری آلمانی بودن، و آلمان، و هرگونه مخالفتی را که میتوانستند نسبت به شکلگیری انگلیسی زبانها در آمریکا نشان میدادند، و میخواستند هویتی در مقابل انگلیسی زبانها درست کنند که برتری آلمان در آن باشد.
پاسخ سفید پوستان، پروتستان، انگلوساکسونی این بود که خود را به بریتانیا نزدیک کنند، و جلوگیری کنند از مهاجرت اروپاییها به آمریکا. سناتور هنری کابت لاج اهل ماساچوست یک آمریکایی ملیگرای به تمام معنی بود از یک خانواده بستونی که ریشه آن برمیگشت به دوره می فلاور. او طوری بار آمده بود و بزرگ شده بود که نسبت به بریتانیا مشکوک باشد، و نسبت به بریتانیا به عنوان یک قدرت بزرگ مشکوک باشد، علیرغم دوستان بریتانیایی خود مانند ای.جی.بلفور. در سال ۱۸۹۵ لاج بر این بحث و گفتگو بود که کانادا میبایست از بریتانیا گرفته شود، در صورتیکه جنگ بر سر ونزوئلا بین آمریکا و بریتانیا در گیرد، اما از شروع ۱۹۰۰ میلادی لحن خویش را عوض
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38