بریتانیا و آمریکا تلاش جهت استقلال 1805-1620

کشتی می فلاور که چند هفته را پس از ترک پیلیموث انگلستان در دریا گذرانده بود، با یک طوفان بزرگ اقیانوس اطلس ناگهان برخورد کرد. در اثر این برخورد  یکی از چوب‌های اصلی  بدنه این کشتی کوچک که طول آن کمتر از100 پا  بود ترک برداشت، و روزهای مدیدی توسط باد به این طرف و آن طرف در دریا پرتاب می‌گشت.  همینطور که مسافران در قسمت پایین کشتی، با حالت تهوع، در تاریکی دراز کشیده بودند، قاعدتا باید در این فکر بودند که، آیا تصمیمی که گرفته اند که انگلستان را ترک کنند، تصمیم صحیحی بوده است یا نه. آنها یک سری آدمهای متفرقه بودند که باهم هیچ وجه مشترکی نداشتند. بعضی زوار بردند، مانند پیوریتهایی از قبیل ویلیام برادفورد، که مصمم بودند غذای خود را دقیقا طبق آیات و نوشته های انجیل عبادت نمایند، و همین آنها را وادار کرد که از جایگاه خود در ناتینگهم شایر اول به هلند بروند و سپس به آنطرف اقیانوس اطلس. اما بقیه که زوار نبردند، مردها، و زن‌هایی بودند که اغلب توسط تجار ماجراجوی لندن که پرداخت این سفر را می‌کردند جذب شده بودند. کسانی بودند که متأثر شده بودند از رکود اقتصادی انگلستان و کمبود فرصت و در پی زندگی بهتر در آن طرف اقیانوس اطلس بودند.