بریتانیا و آمریکا تلاش جهت استقلال 1805-1620

از دهه ۱۸۳۰ میلادی دموکراسی مدل آمریکایی یک بحث در سیاست داخلی بریتانیا شد. طبقه نوظهور بریتانیایی شاهد مبارزات سیاسی جهت رای در آمریکا شده بودند. آنها ملاحظه کردند که چطور مبارزه جهت کسب رای، تجارت آزاد، و سیستم آموزش آنها که توسط هزینه عمومی صورت می‌گیرد در آمریکا به وقوع می‌پیوستند. ایالات متحده بر این باور شده بود که، جان استوارت میل، نشان داده بود که چطور یک کشور می تواند توسعه یابد، بشرط آنکه طبقه متوسط را دستشان باز گذاشته شود. وی از مخاطبانش در سال ۱۸۴۰ پرسید، “آیا با وجود اریستوکراسی موجود در بریتانیا ، ما هم مثل آمریکایی‌ها علی رغم خوبی‌ها و بدی‌های سیستم آنها می توانیم طبقه متوسطی داشته باشیم که پویایی آنها را در اقتصاد کشور داشته باشد؟”²⁰ دمکراتهای رادیکال مانند Chartists در بریتانیا وارد موضوع به طور عمیق‌تر شدند. آنها گفتند که “دموکراسی واقعی را به اریستوکرات‌های ناراحت از پیشرفت و شکوفایی دموکراسی در آمریکا، بطور عملی نشان می دهیم. فقط به آنطرف اقیانوس اطلس بنگرید. یک ملت بزرگی دارد رشد می کند که تا حال در هیچ کجا اینطور صورت نگرفته است؛ در آنجا میلیون ها انسان خوش و خرم و راحت مشاهده می نماییم… آنجا دولت خودکفای نمایندگی می بینیم که کارهایی برای ملت انجام می دهد، که هیچ دولتی هرگز انجام نداده است.”²¹

محافظه‌کارها هم به این صورت پاسخ دادند که، آمریکا یک مثال افتضاحی است که در جامعه‌اش اصول ارستوکراسی، یا حکومت بهترین‌ها، وجود ندارد، و به جای آن حاکمیت پول و

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41