بریتانیا و آمریکا و جنگ جهانی اول تردید در ورود به جنگ 1917-1914
سال وی با کمبودهای بریتانیا سازش کرد، و زیاد با دیدگاه های ایالات متحده آمریکا مساعدت نداشت. برای جلوگیری از میانجی‌گری ویلسون در ماه سپتامبر 1916 لوید جرج بطور علنی تاکید داشت که هیچ پایانی در جنگ بوقوع نخواهد پیوست “تا اینکه دیکتاتوری و خشونت ارتش پروس کاملا از هم بپاشد… بیست سال طول کشید تا انگلستان ناپلئون را شکست دهد، در هر حال بیست سال نخواهد کشید که این جنگ را برنده شویم، هرچه زمان بکشد بالاخره انجام می گیرد… این جنگ باید یک ضربه فنی باشد،”29 وی خطاب به آمریکایی ها گفت. گرچه لوید جرج نسبت به آلمان کمتر پیام ماه دسامبر ویلسون را مردود شمرد، اما آن را جدی نگرفت. همچنین نه لوید جرج و نه اطرافیانش، خیلی از ایده جامعه ملل استقبال نکردند، ایده ای که ویلسون مطرح ساخته بود. دیدگاه کلی بریتانیا این بود که برنامه ریزی برای صلح حرف بی ربطی است. تا آنکه “هویتهای وحشی” از بین بروند. طبق مشاهدات سفیر انگلستان در آمریکا، اسپرینگ-رایس “مشکلات عمیق تر از این حرفها هستند، و با حسن نیت و انشاء حل نمی شدند.”30
علیرغم تبلیغات مثبت عمومی موقعیت متحدین متزلزل به شمار می رفت. در یک آن یکمرتبه لوید جرج با خود زمزمه کرد که “ما این جنگ را می بازیم.”31 لوید جرج از شدت ناچاری دست پاچه شده بود. کشتار 1916 فاجعه
Related Posts:
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30