حزب محافظه‌کار و انتخابات عمومی 2015 بریتانیا
بین بخش مالی بریتانیا که اصطلاحاً سیتی به آن گفته می‌شود (The City of London)، دولت بریتانیا و اتحادیه اروپا چند سالی است که نوعی عدم هماهنگی مشاهده می‌گردد، یا حداقل در مقایسه با گذشته ناهماهنگی آنها با یکدیگر بیشتر شده است. تا قبل از بحران مالی جهان در سال 2008 میلادی، دولت بریتانیا تا حدی بر این باور بود که وجود سیتی هم برای بریتانیا و هم برای بقیه اروپا مطلوب خواهد بود. عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا از دید بخش مالی بریتانیا یا سیتی یک مزیت است و شرکت‌هایی که متعلق به اتحادیه اروپا نبودند لندن را پلی بین خود و بازار اروپا می‌دیدند. تلاش‌های اتحادیه اروپا درجهت از بین بردن موانع برای تجارت در امور خدمات مالی مورد حمایت دولت بریتانیا و سیتی بودند. با اینکه بعضی از اعضای اتحادیه اروپا خشنود نبودند که بزرگ‌ترین مرکز مالی اروپا یعنی لندن خارج از منطقه یورو قرار داشت. دولت بریتانیا درمقابل ولی استدلال می‌کرد که لندن یا «سیتی» نشئت‌گرفته از محتوای اروپا هستند و موفقیت آن در عمل موفقیت اتحادیه اروپا هم خواهد بود.(6)
اما از بحران مالی سال 2008، مثلث پویای بین بریتانیا، «سیتی» و اتحادیه اروپا به طرق مختلفی تغییر کرده است. از یک طرف دید اتحادیه اروپا نسبت به «سیتی» خصومت‌آمیز شده است، زیرا بعضی از سیاستمداران اتحادیه اروپا «سیتی» را تهدیدی علیه یورو می‌بینند که ازطریق بورس‌بازی سعی در از بین بردن یورو دارد. از طرف دیگر «سیتی» نسبت به سیاست‌های جدید اتحادیه اروپا بعد از بحران مالی 2008 که تنظیم‌کننده می‌باشند، دید خوبی ندارد و آنها را مداخله‌جویانه می‌بینند.(7) چنین فعل و انفعالاتی، دولت محافظه‌کار را که از سال 2010 بر سر کار آمده زیر فشار و در یک نوع امپاس قرار داد؛ حزبی که خود را پرچمدار سرمایه‌داری و حافظ منافع بریتانیا می‌داند.
دید دولت محافظه‌کار بریتانیا به صدارت دیوید کمرون نسبت به «سیتی» یا بخش مالی بریتانیا، دیدی سنتی و مبتنی‌بر این نگاه است که این بخش مالی، نقشی کلیدی در موفقیت اقتصاد بازاری مدرن بریتانیا ایفا می‌کند. همان‌طوری‌که در این مقاله مطرح گردید ریشه و فلسفه حزب محافظه‌کار براساس کیفیت و فرصت اقتصادی می‌باشد، و سرمایه‌دارها وابستگی زیادی به حزب محافظه‌کار دارند. به عبارت دیگر منافع سرمایه‌داران در بریتانیا و سیاستمداران آن کشور از دو سر به یکدیگر به‌طور متقابل قفل شده است. از نگاه دولت محافظه‌کار بریتانیا، «سیتی» دارای موقعیت خاصی نه‌تنها در بریتانیا بلکه در جهان می‌باشد که شرایط کاری، مالیاتی و درآمد ناشی از صادرات را به‌طور سازنده و پویا افزایش می‌دهد. به عبارت دیگر حفظ موقعیت لندن به‌عنوان یک مرکز مالی در جهان یکی از ارکان سیاست حزب محافظه‌کار می‌باشد. از دید حزب محافظه‌کار بریتانیا سیاستمداران نباید دست به کاری بزنند که به موقعیت «سیتی» لطمه وارد آورد، و باید از موقعیت آن حمایت نمایند.(8)
در ژوئن 2012 رئیس اتحادیه اروپا، هرمن ون رومپوی گزارشی به شورای اروپا ارائه داد که در آن یک سری اصلاحات پیشنهاد شده بود. یکی از این پیشنهادات، «چهارچوب ادغام مالی» نام داشت. به عبارت دیگر یک اتحاد بانکی که شامل «نظارت بانکی واحد، و یک بیمه حمایت از سرمایه عمومی به اضافه یک چهارچوب جدید مالی» می‌گردد.(9)
