ایالات متحده آمریکا و انگلستان پس از جنگ جهانی اول- پیروزی بدون صلح 1920-1917

به ویلسون شد، و درخواست آتش بس کرد بر اساس ۱۴ اصل خود ویلسون. آلمانی‌ها احساس کردند که ۱۴ اصل ویلسون به آنها بیشتر امتیاز خواهد داد تا هر آنچه که از بریتانیایی ها و فرانسوی‌ها به دست خواهد آورد.
ویلسون با آلمانی‌ها مذاکره نمود. سپس هاوس را به پاریس فرستاد تا متحدین را از دست آوردهای خود و تصمیم خود مطلع سازد. رهبران متحدین از جریان بسیار ناراحت بودند، اما هاوس مانع پیشرفت از عصبانیت شدید آنها گردید. هاوس به رهبران اروپا اخطار داد که اگر با ۱۴ اصل به عنوان اساس مذاکره موافقت نکنند، ویلسون به کنگره رجوع خواهد کرد و پرسش خواهد کرد که آیا آمریکا باید به جنگ ادامه دهد یا نه برای کشورهایی که اهداف جنگی آنها همانند آمریکا نبودند. این موضوع به درگیری و مناظره پایان داد، اما بریتانیا هنوز مخالف نکته دوم در اصل بود که مربوط می‌شد به آزادی رفت و آمد در دریاهاها و آزادی در دریاها بطورکلی. نیروی دریایی بریتانیا آن را چالشی نسبت به قدرت دریایی بریتانیا می‌دید و “سد راهی دید برای دفاع از منافع ملی بریتانیا که عبور آزاد تجاری برای حیات بریتانیا محسوب می‌شد.”^۱۴ هاوس اخطار داد که اگر توافق ایجاد نشود، پیامد آن مسابقات تسلیحاتی بین نیروهای دریایی خواهد بود. هاوس گفت که “ایالات متحده آمریکا دارای منابع بیشتر، نیروی انسانی بیشتر پول بیشتر با مقایسه با بریتانیا می‌باشد، و در مسابقه تسلیحاتی نیروهای دریایی بازنده خواهد بود. پاسخ لوید جورج این بود که بریتانیا تا آخرین قطره پول خود را صرف نیروی دریایی خود خواهد کرد که آن را بر تراز نیروی دریایی آمریکا

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32