ایالات متحده آمریکا و انگلستان پس از جنگ جهانی اول- پیروزی بدون صلح 1920-1917

شما نباید به ما دو کشور به عنوان پسر عمو خطاب کنید،
ما حتی برادر هم که نیستیم، کمتر از آن هم هستیم.
ما وابسته خونی نیستیم. حتی راجع به ما آمریکایی‌ها
به عنوان انگلوساکسون هم فکر نکنید،
چون آن واژه به درستی کارایی برای مردم آمریکا ندارد.
حتی زیادی هم تاکید بر آن نشود که انگلیسی زبان مشترک
دو کشور ما می‌باشد. ما دو کشور هیچ رابطه ای به غیر از
دو نکته با هم نداریم. ما دو کشور صرفاً روابطمان بر اساس منافع،
و ایدولوژی سرمایه داری می باشد.^۲۱
به عبارتی به آن قدر هم که ویلسون نشان می‌داد، “ایده آل‌های بریتانیا و آمریکا آنقدرها هم از هم فاصله نداشتند. غلب ایده‌های او مانند، خلع سلاح، مستعمره زدائی و ضد امپریالیزم، و تجارت آزاد به وضوح ایده‌آل‌های آمریکایی نبودند. این افکار قرن نوزدهم لیبرالیزم بریتانیا بود که ریشه در افکار ویلسون پیدا کرده بودند. از افرادی مانند ویلیام کابدن، جان برایت، و قهرمان بزرگ خود ویلسون گلداستون، نخست وزیر بریتانیا. حتی ایده جامعه ملل به همان اندازه که آمریکایی بود، بریتانیایی هم بود. خود واژه جامعه ملل توسط استاد دانشگاه کمبریج، لووس دیکینسون عمومیت پیدا کرد، کسی که بنیانگذار “انجمن جامعه

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32