ایالات متحده آمریکا و انگلستان پس از جنگ جهانی اول- پیروزی بدون صلح 1920-1917

ایرلند را هم به لیست خود اضافه کند. مسئله اصلاً مطرح نگردید، ایرلندی‌های آمریکایی تبار عصبانی با پشتیبانی بیش از یک میلیون دلار از “صندوق پیروزی ایرلندی‌ها” شروع به مبارزه کردند در مخالفت با جامعه ملل جهت واکنش و تلافی نسبت به ویلسون و بریتانیا. طبق نوشته روزنامه فیلادلفیا آیریش پرس: “اگر جامعه ملل شروع به کار بکند طبق آن چیزی که فعلاً ارائه داده شده است آمریکایی‌ها خود را با بریتانیایی‌ها پیدا می‌کنند که در همکاری در سرکوب کردن ایرلندی‌ها سهیم باشد.”^۳۱
علیرغم ازدیاد شدن مخالفان ویلسون مطمئن بود که کارش و عملش درست بود. ویلسون سعی کرد که ثنا را نادیده بگیرد و متوسل شود به افکار عمومی، در سال ۱۹۱۹ درست قبل از زمان رادیو و خیلی قبل از زمان مسافرت هوایی، کار به صورت بسیار سختی بود، به این معنی که رئیس جمهور مجبور بود به جاهای مختلف کشور وسیع آمریکا مسافرت کند به وسیله قطار و حضوری نطق‌های خود را ایراد نماید. هر کجا که می‌رفت پیام رئیس جمهور به مردم واضح بود: معاهده و قانون اساسی جامعه ملل در طول ماه‌ها مذاکره صورت گرفته است و حالا نمی‌شود آن را تعویض نمود. ویلسون اظهار نمود “اگر ما خواهان یک جامعه ملل هستیم، ما باید همین جامعه ملل را قبول کنیم. ما باید یا آن را ترک و رها کنیم، یا آن را قبول نماییم.” وی این اظهارات را در پورتلند اوریگان ایراد نمود. در داکوتای جنوبی ویلسون گفت که “تمام جهان منتظر آمریکا است که به جامعه ملل بپیوندد، زیرا آمریکا تنها ملت ایدئالیستی است در جهان. اگر آمریکا مخالف بشریت حرکت کند، بشریت کسی را نخواهد داشت که به آن متوسل شود.” ویلسون ادامه داد، “و برای آنهایی که نمی‌خواهند

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32