ایالات متحده آمریکا و انگلستان پس از جنگ جهانی اول- پیروزی بدون صلح 1920-1917

من زیاد از حد تندرو باشم، بگذارید این را بگویم از زاویه عمل گرایی، اگر ما شریک هم باشیم، شریک برتر خواهیم بود. رهبری مالی را خواهیم داشت. برتری صنعتی مال ما خواهد بود. ما برتری تجاری را خواهیم داشت. کشورهای دیگر جهان برای رهبری و راهنمایی به ما نگاه می‌کنند.”^۳۲
در سه هفته اول ماه سپتامبر 1919، ویلسون با قطار ۸۰۰۰ مایل مسافرت کرد، حدودا ۴۰ ساعت نطق ایراد کرد، اغلب نطق‌های طولانی بدون کمک بلندگو به اضافه تعداد زیادی کنفرانس خبری. فشار بر روی رئیس جمهور ۶۳ ساله بعد از این همه مبارزه، مسافرت‌های طولانی، و نطق‌های طولانی، و رفت و آمدهای متعدد به اروپا زیاد بود. در روز بیست و پنجم سپتامبر در یک شرایط خستگی و فشار روحی و فیزیکی ویلسون مجبور شد به واشنگتن مراجعه نماید. در دوم اکتبر ویلسون سکته مغزی کرد. سکته مغزی وی بسیار شدید بود که وی را به مرگ نزدیک کرد، برای چندین ماه ویلسون ناتوان بود و بستری شده بود. همسر ویلسون ادیث، کاخ سفید را اداره می‌کرد.
حالا دیگر مشخص بود که لودچ می‌توانست رئیس جمهور را محروم کند از اکثریت دو سوم. اما بیماری قضاوت ویلسون را کور کرده بود و اراده وی بسیار سخت شده بود، نسبت به رسید به خواسته خود که کار دشوارتری شده بود، و نیاز به قضاوت شفاف و سالم داشت. ویلسون به هیچ عنوان حاضر به سازش نبود، علی رغم پیشنهاد همسر وی دموکرات‌های ثنا. در تاریخ بیست و هشتم نوامبر ۱۹۱۹، روز قبل از رای سناتورها، ویلسون نامه ای به آنها

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32