بریتانیا و آمریکا تلاش جهت استقلال 1805-1620

بنیانگذاران مستعمره پیلیموث ماساچوست اولین اروپایی هایی نبودند که با قاره جدید و بومیان سرخ پوست آن مواجه شده باشند. در آمریکای جنوبی، بعد از سفر کریستوفر کلمب در سال ۱۴۹۲، اسپانیا تنها، و پرتغالیها امپراطوری خود را بنا نهادند. آنها تحت عنوان خدا، توسط طلا به آنجا جذب شده بودند. سپس اروپایهای شمالی شروع کردند که جایی برای خود در سواحل شرقی آمریکای شمالی ایجاد نمایند.  در اوایل قرن هفدهم پایگاه‌های تجاری توسط فرانسوی‌ها در منطقه رودخانه سنت لرنس، و توسط هلندی‌ها در نیو آمستردام در دهانه رود هادسن بنا شدند. اما انگلیسها بودند که چیره بر آمریکای شمالی شدند. ساکنان اولی در کنار رودخانه جیمز در ویرجینیا (به نام ملکه الیزابت اول که باکره بود، ورجین به زبان انگلیسی باکره می‌باشد) منطقه پیلیموث را ایجاد کردند، که آهسته، آهسته هجوم مهاجران بین دهه۱۶۳۰ تا دهه۱۶۴۰ به آنجا شدت گرفت. سرکوبی‌های مذهبی، جنگ داخلی، و سقوط تجارت دریاچه انگلیسی افراد را از روی ناچاری وادار به پناه بردن به سرزمین ناشناخته نمود. در سال 1660 جمعیت مستعمرات آمریکایی بریتانیا به هفتاد هزار نفر رسید.

ساکنین و مهاجرین اولیه که به آمریکای شمالی رفتند نام مکانهایی که در آنها قرار گرفتند را بر اساس شهرها و دهکده هایی که در انگلستان در قبل در آنها زندگی می کردند برگزیدند. مانند پیلیموث، بستون، ایپسویچ، نیوبری، گلاستر، و … . ارائه زمین توسط شرکتهای تجاری، و سپس

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41