بریتانیا و آمریکا و جنگ جهانی اول تردید در ورود به جنگ 1917-1914
در آغاز جنگ براین در چارچوب سیاست اکیدا بی طرفی خود، با موافقت ویلسون اعلام کرده بود که، “در قضاوت و ارزشیابی آن دولت وام دادن توسط بانکهای آمریکایی به ملل خارجی در حال جنگ هماهنگ با شرایط بی طرفی نمی باشد.”14 ولی براین استعفا داده بود تا اواسط ماه سپتامبر 1915، و مشاوران ویلسون اصرار داشتند که چنین سیاستی دیگر عملی نمی باشد در شرایطی که اقتصاد آمریکا بطور قابل ملاحظه ای تکیه دارد بر روی تجارت جنگی با بریتانیا. رابرت لنزینگ، جانشین انگلوفیل براین، بعنوان وزیر امور خارجه، اخطار داد که بدون وام تجارت بریتانیا سقوط خواهد کرد، و اقتصاد آمریکا در نتیجه به رکود و پریشانی کشیده خواهد شد. وی پرسش نمود، “آیا به صلاح دیدمان هست؟ که یک اعلام بی طرفی در اوایل جنگ حالا سد راه منافع ملی ما گردد!”15
ویلسون با بی میلی موافقت کرد که از این به بعد دولت آمریکا نسبت به وام دادن به کشورهای در حال جنگ جلوگیری نخواهد کرد. در کل مسائل تجاری و مالی آمریکا را نیروی بازار هدایت خواهند کرد، و در نتیجه سیاست خارجی آمریکا تحت تاثیر نیروی بازار خواهد بود، و بازار سیاست خارجی آمریکا را دیکته خواهد کرد. مرگانز نه تنها برای بریتانیا جمع آوری مالی می کرد، بلکه مامور خرید بریتانیا هم شده بود.
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30