مناسبات انگلستان با شورای همکاری خلیج فارس (با تأکید بر مسایل ایران)
از دید امارات متحده عربی، انقلاب اسلامی در ایران، کل ساختار سیاستها و ائتلافها در خلیج فارس را مورد تهدید قرار می دهد، به دید آن کشور اگر ایران احساس کند که یکی از کشورهای کوچک خلیج فارس در موقعیت تهاجمی قرار گرفته، ایران علاقه مند خواهد بود که در این کشورها دست به یک اقدام سیاسی بزند. از دیدگاه امارات متحده عربی، ایران خواستار به دست آوردن نوعی نفوذ سیاسی در کشورهای کوچک خلیج فارس می باشد. انقلاب اسلامی در ایران برای شیعیان، از دید سیاستمداران امارات، جذابیت داشته، لذا آنها نگران اوضاع داخلی خود شده، به جهت ماهیت خود، در نتیجه، امارات متحده عربی خود را در اختیار بازیگران خارجی، از جمله بازیگر سنتّی منطقه، انگلیس قرار می دهند. البته دوبی در بین امارات متحده عربی برای آن امارات مشکل آفرین بوده است.[simple_tooltip content= ‘John Duke Anthony, The Persian Gulf in Regional and International Politics, (New York St. Martin ‘s Press, 2003), p.190. ‘][ 18 ][/simple_tooltip]
دوبی یکی از معدود بنادر قدیمی واقع در سراسر ساحل عربی خلیج فارس و در یک محل ترانزیت قدیمی برای تجارت با ایران است. لنج های این کشور همه روزه آبهای خلیج فارس را برای تجارت قانونی و غیرقانونی میان دو سمت ساحل در می نوردند. تعجب آور نیست که طی چند قرن گذشته، جامعه پر جمعیتی از تجار ایرانی در دوبی، پا گرفته است که حضور ایرانیان در سمت عرب نشین خلیج فارس را به واقعیتی زنده بدل کرده است. دوبی دارای حوزه های نفتی است که تا قلمروهای مورد ادعای ایران گسترش یافته و در نتیجه حسن نیت دوبی، جای پای ویژه ای در اختیار ایران می گذارد.
شورای همکاری خلیج فارس، چنانکه در این گزارش گفته شد، یکی از پایگاه های مهم برای منافع انگلستان در جهان در قرن بیست و یکم می باشد. روابط انگلستان با شورای همکاری خلیج فارس در قرن بیست و یکم، در چارچوب همان سیاست “روابط خاص“ بین انگلستان و آمریکا قابل تحلیل است. با این حال موقعیت انگلستان در قرن بیست و یکم تضعیف نشده است. انگلستان هنوز از روابط حسنه سنتّی با دولت های عربی خلیج فارس، برخوردار است.
همانطور که اشاره شد سیاست انگلستان با شورای همکاری خلیج فارس نوع مدرنی از سیاست های گذشته استعماری می باشد، که با توجه به تحولات جدید جهانی ابعاد نوینی به خود گرفته است. انگلستان در آغاز قرن بیست و یکم با مسایل و پیچیدگی های مختلف سیاسی و اقتصادی روبرو است. در نتیجه نوع روابط انگلستان با شورای همکاری خلیج فارس با توجه به تجربه های تاریخی، عوامل ساختاری و ماهیت منافع است.
انگلستان همچنین نسبت به نقش ایالات متحده به عنوان طراح تغییرات پس از پایان جنگ سرد در خلیج فارس بسیار حساس است و ملاحظات زیادی در این زمینه دارد، بخصوص از آنجائی که نمی خواهد سیاست “روابط خاص“ خود با آمریکا متزلزل شود.
انگلستان از آمریکا و مفهوم “روابط خاص“ با آن کشور جهت ابعاد دفاعی برای منافع خود در خلیج فارس در قرن بیست و یکم، طبق گفته های این گزارش استفاده می کند. در نتیجه تا زمانی که در چارچوب سیاست “روابط خاص“ با آمریکا در خلیج فارس عمل می کند، این کشور ناگزیر از حرکت گام به گام پشت سر ایالات متحده آمریکا است.
در زمینه موضع انگلستان در مورد ایران و سیاست ایران در قبال شورای همکاری خلیج فارس، نهایتاَ انگلستان به دلیل حفظ “روابط خاص“ خود با ایالات متحده مجبور به دنبال روی از موضع ایالات متحده آمریکا در قبال ایران است؛ حال می خواهد در قبال روابط ایران با عربستان سعودی باشد، یا در قبال روابط ایران با امارات متحده عربی و یا روابط ایران با کل کشورهای شورای همکاری خلیج فارس.
