نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

ما راجع به سیاست دولت محافظه هنگام ورود به قدرت در سال 1951 در ارتباط با ملی شدن شركت نفت ایران و انگلیس توسط دولت ایران به عنوان یك بررسی موردی یا یك Case Study راجع به الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی حزب محافظه كار بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران، مطالعه و بررسی كردیم. شركت نفت ایران و انگلیس مهمترین فعالیت تجاری بریتانیا در خارج از آن كشور بود، و منافع اصلی بریتانیا در خلیج فارس واقع می شد.

كوششهای زیادی انجام شد تا توافق از راه مذاكره انجام گیرد. دولت ترومن بر این عقیده بود كه حمله نظامی بهانه ای برای مداخله اتحاد شوروی در ایران می شود. ترس از تسلط كمونیست بر ایران توجیهی برای ایالات متحده بود كه به عنوان یك میانجی در بحران شركت نفت ایران و انگلیس عمل نماید. نخست زمانی كه دكتر مصدق در اكتبر 1951 جهت ایراد نطق در شورای امنیت، در نیویورك بود، ایالات متحده مذاكرات فشرده ای با وی انجام داد و همزمان آمریكائی ها در بریتانیا راجع به اوضاع با آنتونی ایدن وزیر امور خارجه دولت جدید محافظه كار بریتانیا مشورت و تبادل نظر كردند. مذاکرات به جائی نرسید زیرا دو دولت بریتانیا و ایران حاضر نبودند از مواضع خود كوتاه بیایند، و نظرهای دو دولت نسبت به بحران به هیچ عنوان به یكدیگر نزدیك نشدند، كه در این فصل مشاهده گردید.

بانك جهانی همچنین كوششی جهت میانجیگری در اختلاف بین بریتانیا و ایران انجام داد. این میانجیگری هم با شكست روبرو شد؛ زیرا مصدق به دنبال آن بود كه بانك از طرف دولت ایران عمل كند و در چارچوب قانون ملی شدن پرسنل نفت از كشورهای بی طرف باشند که این چیزی بود كه برای دولت بریتانیا قابل قبول نبود.

دولت ترومن بر این باور بود كه سقوط اقتصادی در ایران به مسلط شدن كمونیستها ختم می شود. بنابراین، برای حفظ ثبات در این قسمت مهم جهان همانطوری كه بررسی شد ایالات متحده كمكهای اقتصادی زیادی به ایران ارائه داد. بعلاوه در 30 آگوست 1952، چرچیل و ترومن پیشنهادی به مصدق ارائه کردند كه مسئله خسارت و از دست دادن نفت شركت نفت ایران و انگلیس به خاطر لغو قرارداد 1933 باید به داوری گذاشته شود. در این بررسی در این فصل دیدیم كه مصدق آمادة توجه بیشتر به پیشنهاد بریتانیا و آمریكا نبود.

با به قدرت رسیدن آیزنهاور جمهوری خواه در ژانویه 1953، برای یك پیروزی سریع دیپلماتیک، بلافاصله بعد از به قدرت رسیدن آیزنهاور در بیستم فوریه پیشنهادات جدید به دولت ایران ارائه داد. دولت ایران پیشنهادات را رد كرد.

This is a unique website which will require a more modern browser to work!

Please upgrade today!