نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

بین امپریالیستهای بریتانیا و ضد امپریالیستهای آن كشور سیاست توسعه مستعمراتی سیاستی بدون بحث و دردسر بود، زیر آن در برداشت كمك به كشورهای در حال توسعه و همزمان منافع اقتصادی بریتانیا مورد حمایت قرار می گرفتند. چون در كل رهبران محافظه كار 63-1951 با سیاستهای دولت كارگری 51-1945 موافق بودند در مورد روند استقلال دادن به مستعمرات به همین درجه هم محافظه كاران بریتانیا با حزب كارگر راجع به حفظ منافع بریتانیا در واقعیتهای جدید پایان امپراطور و شرایط دور و ور آن هماهنگ و موافق بودند.

بنابراین طرح كلمبو سیستم برتری تعرفه و عملكرد حوزه استرلینگ را حفظ نمود. بخصوص آنكه آنها قراردادهای متقابل برای امتیازات تعرفه های متقابل بین اغلب ملیتهای بازار مشترك المنافع بودند. این به این معنی بود كه اصول برتری امپراطوری (قرارداد و توافق نامه اتاوای 1932 یك سری قراردادهای متقابل بین كشورهای بازار مشترك المنافع بود، جهت امتیازات تعرفه متقابل و حفظ حوزه استرلینگ) حفظ شد. در نتیجه، آینده محافظه كاران سنتی “طبقه حاكم” به طور كل به عنوان كسان اصلی كه از مزایای امپراطوری برخوردار بودند، برای حفظ منافع اقتصادی بریتانیا محافظت گردید. به اضافه، منافع خصوصاً نخبگان سیاسی در حفظ نقش جهانی بریتانیا و نفوذ آن كشور توسط مهارتشان در مدیریت موفقیت آمیز از امپراطوری بریتانیا به بازار مشترك المنافع در فاصله بین 63-1945 بهتر و پیشرفت گردیده شد.

بنابراین لازم به درك آن است كه آن دسته از اعضاء نخبگان با قدرت سیاسی معمولاً جهان را مثل هم می دیدند و دنبال راه حل های مشترك نسبت به مشكلات بودند زیرا آنها از گذشته مشترك برخوردار بودند و دارای باورها و ارزشهای مشترك بودند. این عنصر و فاكتور مهم كه تعیین كننده طبقه در بریتانیا می باشد، طبق مطالعات قبلی كه بر روی نخبگان بریتانیا در این كتاب انجام گردید، شغل می باشد. اما، شغل، فعلاً بستگی به تحصیلات دارد. فقط چهار یا پنج درصد جمعیت مدارس به تحصیلات عالیه می روند، و فقط یك هشتم كل دانش آموزان در بریتانیا به دانشگاههای آكسفورد و كمبریج، می روند كه، نقش مهمّی در ادغام نخبگان سیاسی بازی می كنند. از طرف دیگر، مدارس خصوصی، تبعیض را در سیستم طبقه بندی بریتانیا تقویت می نمایند. مدارس خصوصی از امكانات بهتر آكادمیكی و علمی برخوردار هستند، دانش آموزان بر اساس تدریس خصوصی آموزش می بینند؛ بنابراین فقط پدر و مادران یا والدین پردرآمد قادر به فرستادن فرزندان خود به مدارس خصوصی هستند. در نتیجه، به غیر از تحصیلات بهتری كه مدارس خصوصی برای فرزندان طبقات بالا فراهم می كنند و همچنین باعث دسترسی آنها به دانشگاههای آكسفورد و كمبریج می شوند، مدارس خصوصی به طور موفقیت آمیزی یك ادغام اجتماعی نخبگان را شكل می دهند توسط تماسهائی كه بین كودكان در آن مدارس بوجود می آیند كه در آینده باعث امكان پیشرفت كار و نفوذ برای آنها می گردد، در پست و مقامهائی كه آنها نهایتاً جا می افتند. آن گروه كه به دانشگاههای باستانی می روند و مدارس خصوصی، و بنابراین شغل های بالا را بدست می آورند در وزارتخانه های دولتی، شامل هسته مركزی نخبگان سیاسی می گردند- یك شبكه گروه رده بالا و مسلط كه ریشه آن از درآمد، تماسهای خانوادگی، اما در اصل و لزوماً تحصیلات می باشد. همانطور كه مطالعات در این كتاب توضیح داد، نخبگان سیاسی حزب محافظه كار و حزب كارگر بریتانیا، اغلب در گذشته راه مشترك از طریق تحصیلات گذرانده اند، و اغلب دارای گذشته مشترك هستند كه آنها را در دیدگاه مشترك می كند و راه حل هایی كه آنها در پیش می گیرند نسبت به حفظ منافع ملی بریتانیا، در این مورد در زمان استقلال دادن به مستعمرات بریتانیا بین سالهای 63-1945 یكی و مانند هم می باشند. همین دقیقاً در رابطه با آنكه چطور الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران در قرن بیست و یكم عمل خواهد كرد، و چطور بریتانیا منافع خود را در قبال جمهوری اسلامی ایران در قرن بیست و یكم حفظ خواهد كرد صدق می كند.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173