نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

گر چه بحرانهای اقتصادی بود كه در كلّ باعث نفوذ در ایجاد سیاستها و كنار آمدنهای نخبگان سیاسی بریتانیا با شرایط شد و باعث شد كه نخبگان سیاسی بریتانیا وارد روند استقلال دادن به مستعمرات بشوند، روش تجاری كه بریتانیا به طور روزافزون بكار گرفت، از نصفه اول قرن نوزدهم، هم به عنوان یك مدل و هم یك سیاست كه به طور موفقیت آمیز مورد عمل قرار گرفته بود- یعنی تجارت آزاد تأثیرهای كمك كننده و مثبتی بر روی نخبگان سیاسی بریتانیا در زمان شكل دهی جهت حفظ منافع بریتانیا گذاشت. در نتیجه، این هم همچنین، آنها را وادار به شروع روند اعطای استقلال به مستعمرات به طور سریع كرد.

در نتیجه توسعه سریع صنعتی و تكنولوژیكی بریتانیا در نیمه اول قرن نوزدهم، بریتانیا وادار شده بود كه دنبال بازار در چین، كوبا، و پرو باشد كه قبلاً به آن اشاره كردیم. برای مثال، بریتانیا نود درصد واردات چین را ارائه می كردو هفتاد درصد صادرات آن را به كشور بریتانیا وارد می كرد. به اضافه آلمان، هلند، بلژیك و ایالات متحده همچنین در قرن نوزدهم، بزرگترین خریداران كالاهای بریتانیا شده بودند. در نتیجه تجار یاد گرفتند كه گسترش اقتصادی لزوماً بستگی به ایجاد امپراطوری نداشت. بریتانیا دید كه واردات اغلب می تواند در خارج از امپراطوری، به جای در داخل امپراطوری ارزانتر خریداری شود. برای مثال، گندم از آمریكا و روسیه خریداری می شد تا از كانادا. سرمایه گذاران بریتانیایی و تجار، توسط خرید از ارزانترین بازارها، می توانستند مواد اولیه را به پائین ترین نرخ به دست آورند تا در بازارهای داخل امپراطوری. این به آن معنی بود كه آنها قادرند بازارهای كشورهای دیگر را با كالاهای ساخته شده بریتانیایی پر كنند. در 1870 میلادی زمانی كه تجار دنبال به دست آوردن بازارهای بیشتر از قبل و افزاینده ای بودند، برای مثال، در آمریكای جنوبی در جاهائی مانند برزیل، یك مستعمره، بنابراین، لزوماً یك برتری تجاری بر روی مناطق غیرمستعمره ای برای آنها نبود. در این شرایط تجار بر این باور بودند كه عدم وجود كنترل مقامات بریتانیایی خود بیشتر عملی بود، كه قبلاً هم در این فصل به آن اشاره شد. زیرا همانطوری كه در این فصل اشاره كردیم مراحل اداری خود موانعی برای سرعت كار ایجاد می كردند. اما تجار، همانطوری كه قبلاً هم در این فصل ذكر شد، فكر می كردند كه جهت جلوگیری از رقبای دیگر اروپائی و ایالات متحده از وارد شدن به بازارهای حوزه نفوذ بریتانیا یك حضور حداقل مقامات بریتانیایی رضایت بخش بود. بنابراین، به خاطر اقتصاد در حال گسترش سریع بریتانیا در قرن نوزدهم، پارلمان بریتانیا كم كم ایده بازار آزاد آدام اسمیت را به كار گرفت كه شامل از بین رفتن موانع تجاری بین دولتها به نفع تجارت آزاد بین المللی می شد، كه به طور آزاد خرید و فروش بشوند در مناسب ترین بازارها، كه در این فصل به آن اشاره شده؛ و امپراطوری به طور افزاینده ای فقط به دید یك بازار در مواقع اضطراری نگریسته می شد. تا این حدّ، فقط، حفظ امپراطوری از نفوذ دیگران و قدرتهای دیگر، برای نخبگان سیاسی بریتانیا مهم به شمار می رفت.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173