نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

سیاست بریتانیا برای گفت و گو با جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر یك سلسله منافع حیاتی است. مجموعه این منافع كه شامل ابعاد و موارد سیاسی، و اقتصادی می باشد، سبب اهمیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران در سیاست بریتانیا گشته است. بریتانیا در آغاز قرن بیست و یكم برای حفظ مصالح و منافع خود در جمهوری اسلامی ایران از دیپلماسی استفاده می نماید.[simple_tooltip content=’مثل پیشین’][ 11 ][/simple_tooltip]

گرچه بریتانیا در قرن بیست و یكم موقعیت خود را در قبال جمهوری اسلامی ایران جدا از ایالات متحده آمریكا می نگرد، اما سیاست “روابط خاص” با آمریكا را نهایتاً نیاز مبرم خود در بقاء می داند. در نتیجه شواهد ارائه داده شده در طول این كتاب و فصل پنجم، عملكرد الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران در آغاز قرن بیست و یكم ریشه خود را در سیاست “روابط خاص” می یابد.

سیاست “روابط خاص” بین انگلستان و آمریكا نمونه هایی نظیر جنگ افغانستان در 2-2001 ،جنگ عراق سال 2003 میلادی، و پیامدهای آن در آن كشور، و در قبال جمهوری اسلامی ایران در رابطه با فعالیتهای هسته ای این كشور، در سال 2005 داشته است.

البته در مسائل مربوط به مسائل انسانی هیچ وقت نمی توان آینده را پیش بینی كرد. ولی شواهد حداقلی همانطوری كه در فصل پنجم ذكر شده است، از جنگ جهانی دوم به این طرف تا حال كه اوایل قرن بیست و یكم می باشد، نشان دهنده زنده بودن سیاست “روابط خاص” بین انگلستان و آمریكا می باشد. اگر شواهد گذشته حوادث حال را به اثبات رسانده اند، چرا شواهد حال دلایل حوادث آینده نباشند؟ این چیزی است كه زمان آن را ثابت می كند. با بررسی اسناد می توان دریافت که چطور الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی در قرن بیست و یكم عمل خواهد كرد.

امپراطوری بریتانیا پس از جنگ جهانی دوم با بحران اقتصادی شدید روبرو شد. این به خاطر چالشهای اقتصادی و سیاسی توسط قدرتهای دیگر اروپائی، ژاپن و بخصوص ایالات متحده آمریكا بود. البته این چالش ها قبل از شروع جنگ جهانی دوم به طور روزافزونی رو به افزایش بودند. جنگ جهانی دوم بریتانیا را بسیار مقروض به ایالات متحده آمریكا كرد. در نتیجه نخبگان سیاسی بریتانیا مجبور شدند كه به تدبیراتی بعد از جنگ جهانی دوم بیاندیشند كه قدرت و منافع بریتانیا را حفظ نمایند. اولین تدبیر ایجاد یك نهاد چند فرهنگی به نام بازار مشترك المنافع بریتانیا بود. دومین تدبیر ایجاد “روابط خاص” بین انگلستان و ایالات متحده آمریكا بود كه به طور مفصل در طول این كتاب راجع به آن صحبت گردیده است. سومین تدبیر پیدا كردن نقش مركزی در جامعه اروپای غربی بود.

This is a unique website which will require a more modern browser to work!

Please upgrade today!