نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

می توان گفت که یک سازش دیگر هم انجام گرفته است و آن این که دیدگاه و ارزشهای سنتی حفظ گردیده اند. بعلاوه، همانطوری که مشاهده کرده ایم، “طبقه نخبگان با یک طبقه جدید تجار کنار آمده اند و همچنان روش و سیستم کلیدی را در اداره کردن اقتصاد با سیستم سیاسی زنده نگه داشته است.”^{[simple_tooltip content=’ibid., p.149.’][ 27 ][/simple_tooltip]}

گر چه طبقات مرفه در بریتانیا دائما با یکدیگر سازش کرده اند، و یک فرهنگ، اقتصاد و سیاست واحدی بین آنها تکامل یافته، اما تفاوت ها، در شرایط بازار بین طبقه زمین دار، نهادهای قسمت مالی لندن یا سیتی، و تولید کنندگان همچنان ادامه دارد. این تفاوت ها به انقلاب صنعتی. مرتبط می شوند در قرن هجدهم، صنعت فعالیت نسبتاً غیرمهمّی تلقی می شد. تولید مخصوص تجار بود و آنها روند تولید را از طریق کنترل خرید و فروش کالاها و از طریق قابلیت خود جهت ارائه اعتبار کنترل می کردند. در دهه 1770 رشد تولید صنعتی سرعت پیدا کرد و تعدادی اختراعات فنی مورد استفاده قرار گرفتند که منجر به تکنولوژی های تولید انقلابی پنبه و فلز شدند. “تجاری که ثروت و تجربه را از طریق تولید صنعتی به دست آورده بودند، می توانستند از فرصت ها که از طریق رشد تجارت ارائه می شدنداستفاده کنند. در نتیجه این توانایی را داشتند که اضافه سرمایه را که از طریق رشد در جمعیت به وجود آمده بود در جهت تقاضا به کار اندازند.”^{[simple_tooltip content=’ibid., p.60.’][ 28 ][/simple_tooltip]} در هر حال، به اهمیت این به اصطلاح انقلاب صنعتی در وهله اول توسط افراد دست اندر کار پی برده نشد؛ انقلاب صنعتی با برنامه به وجود نیامد، کسی به دنبال آن نبود، چیز بی سابقه ای بود، و فقط در طول زمان تکامل یافت، و یک شبه به اصطلاح به وقوع نپیوست، انقلاب صنعتی پدیده ای بی سابقه و یگانه بود.”^{[simple_tooltip content=’ibid.’][ 29 ][/simple_tooltip]} اما، بُعد تکنولوژیکی آن روند پیشرفت قابل ملاحظه ای را بهمراه داشت، و آن به دست آوردن و کارآیی مواد اولیه یا خام بود، به اضافه جایگزین کردن وسایل مکانیکی به جای تجارت، مهارت و قدرت انسانی.

نتیجه تغییر از کشاورزی به صنعت باعث آن شد که افراد مالی در سیتی هم همکاری داشته باشند، و در این تغییر درگیر باشند. دلیل آن بود که صنعت و ماشینی شدن باعث سرعت در تولید شد. در نتیجه داد و ستد، خرید و فروش تولیدات عمدهنیاز به فعالیت های مالی و بیمه ای پیدا کرد، و آن بمعنی گرفتن سیتی در لندن، با بخش مهم مالی بریتانیا توسط تجار بود. سیتی محلی بود که پول های کلان در آن جابجا می شد. از یک طرف صنعت تولیداتی، و از طرف دیگر فعالیت های مالی سیتی رشته های اصلی منافع اقتصادی نخبگان در بریتانیا شدند. طبقه زمین دار، در هر دو رشته دخالت داشتند، و این موضوع تا امروز ادامه دارد.

همانطور که پیشرفت ها و توسعه های تکنولوژیکی از یک طرف، یک سیستم سریع تولید به وجود آوردند، که فراتر از حجم بازار بریتانیا بود جهت خرید یا فروش محصولات تولید شده، یا جهت عرضه مواد اولیه برای ساختن آن محصولات، از طرف دیگر بریتانیا مجبور شد که دنبال بازار در خارج از کشور بگردد. جهت انجام این کار نخبگان مجبور به اجراء یک استراتژی بودند که ایجاد بازار و عرضه مواد اولیه را تضمین می کرد. بنابراین، بریتانیا مجبور شد به سیاست کنترل مستقیم آن سرزمین های دورافتاده که از نظر آن کشور دارای بازارهای بالقوه بودند و دارای مواد اولیه ای بودند که برای ساختن کالا و تولید در بریتانیا لازم بودند متوصل بشود.^{[simple_tooltip content=’J.HIGLEY, Elites, (London: Routledge & Kegan Publishing House, 2000), p.180.’][ 30 ][/simple_tooltip]}

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173