نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

استراتژیست ها از اعضای نخبگانی بودند که از این توسعه و تحولات اقتصادی و سیاسی سود می بردند و برایشان مزایایی در برداشت. آنها افرادی بودند که منافعی در صنایع تولیداتی و عملیات مالی در سیتی داشتند؛ همانطور که اشاره شد، آنها در ریشه و بافت همان طبقه زمین دار بودند که با شرایط نوین سازش کرده بودند. این کنترل مستقیم سرزمین های خارجی که بعداً املاک بریتانیا به حساب آمدند، برای طبقه نخبگان دستاوردهای بیشتری نظیر فرصت های شغلی و یا مناصب جدید در سازمان هائی که جهت مواظبت از آن سرزمین ها ایجاد شده بود به دنبال داشت. این سازمانها عبارتند از وزارت مستعمرات بریتانیا، وزارت جنگ بریتانیا، و وزارتخانه هائی که از قبل هم وجود داشتند و مجبور شدند که از لحاظ نیروی انسانی رشد یابند تا بتوانند از عهده محافظت از منابع بریتانیا در اثر این رشد اقتصادی و سیاسی به خوبی برآیند.

افرادی که از این طبقه زمین دار در ریشه و بافت بودند، و دارای موقعیت های کلیدی در این وزارتخانه ها شدند، نخبگان سیاسی نامیده شدند. به غیر از شغل، که دستاورد مستقیم از این سرزمین های گرفته شده یا امپراطوی که بریتانیا به دست آورده بود، نگرانی اساسی نخبگان سیاسی، پیشرفت اقتصاد و رفاه اقتصادی، طبقه حاکم زمین دار (یا طبقه ای که اساس آن بر امپراطوری بود) بود. این به خاطر آن بود که طبقه حاکم شامل آن افرادی بودند که گذشته مشترک داشتند و اغلب این ادغام و هماهنگی اجتماعی بود که به خویشاوندی ختم می شد. بنابراین، نخبگان سیاسی می بایست از منافع اقتصادی و اجتماعی طبقه زمین دار و حاکم حمایت کنند. در آغاز قرن بیست و یکم دیدگاه های سنتی و ارزش های طبقه زمین دار، حفظ گردید. زمین داران یا نخبگان، همانطوری که در طول این فصل مشاهده شده است، تا امروز، با تحولات مختلف مواجه شده اند، و به طور موفقیت آمیزی و به طور مداوم با شرایط و بخش های جدیدی که در بریتانیا ظاهر می شوند، سازش کرده اند، و در آغاز قرن بیست ویکم با فرهنگ، اقتصاد و سیاست روز که تکامل یافته است، کنار آمده اند.^{[simple_tooltip content=’M. PINCHES, Culture and Privilege in Capitalism, (Schenkmen Publishing Co., London, 2002). P.384.’][ 31 ][/simple_tooltip]}

گر چه بریتانیا در آغاز قرن بیست و یکم، فاقد مستعمره و امپراطوری شد، اما طبقه نخبگان در آغاز قرن بیست و یکم بریتانیا در چارچوب شرایط جدید کوشش می کنند منافع اقتصادی و اجتماعی خود را حفظ نمایند.

در فصلهای آینده بررسی خواهیم کرد که چطور نخبگان سیاسی بریتانیا در آغاز قرن بیست و یکم، در قبال جمهوری اسلامی ایران عمل می کنند. همچنین خواهیم دید که چطور نخبگان سیاسی بریتانیا در این مقطع زمانی سعی می کنند که منافع بریتانیا را در قبال جمهوری اسلامی ایران در چارچوب قدرتهای صنعتی دیگر مانند، آلمان، فرانسه، ژاپن، و خصوصاً ایالات متحده آمریکا حفظ نمایند. بعلاوه الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173