نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

از آنجایی که بریتانیا و ایالات متحده، هر دو موافق این امر بودند، موافقت دیگری در ملاقات برمودا در ماه مارس 1957 به وجود آمد و قرار شد که 60 موشک میان برد به نام تُر (Thor) در بریتانیا مستقر شود. این امر منجر به جایگزین شدن موافقت 1952 چرچیل – ترومن با کنترل مشترک “کلید دوگانه” شد، به این معنا که موشکها به وسیله هیچ کس نمی توانستند پرتاب شوند به جز پرسنل بریتانیایی، اما کلاهکها در کنترل ایالات متحده می ماندند.

سیستم “کلید دوگانه” به این معنا بود که هر طرف دارای حق وتو جهت استفاده این سلاح بود. طرفین از این معامله راضی بودند، آمریکا موشکهای خود را نزدیک خاک روسیه مستقر کرده بود، و بریتانیا نیز در عوض در موشکهای بازدارنده سهیم شده بود. قرارداد برمودا شروع روابط اتمی ایالات متحده و بریتانیا بود. تا پایان ریاست جمهوری آیزنهاور، روابط کامل و همکاری اتمی بین بریتانیا و ایالات متحده فعال بود.

روابط بین بریتانیا و آمریکا در زمان ریاست جمهوری کندی نزدیک تر هم شد. با وجود اختلاف شدید سنّی میان مَک میلان و کندی، آنان دوست یکدیگر شدند. در سال 1961 کندی، مَک میلان را جهت مذاکرات غیررسمی در لندن ملاقات کرد، که این نشانه ای از شروع نزدیک ترین روابط کندی با یک رهبر خارجی بود.

با وجود روابط نزدیک مَک میلان با آیزنهاور و حتی روابط نزدیک تر با کندی، و ایمان قوی به “روابط خاص” وی، همچون ایدن، از اینکه به واشنگتن وابسته شود خودداری می کرد و آماده بود در صورتی که منافع بریتانیا اقتضاء کند، راه مستقلی در پیش بگیرد. برای مثال، در زمان بحران کانال سوئز، مَک میلان از ایدن حمایت کرد. به عقیده مَک میلان مشورت با آمریکا ممکن بود منجر به تسلط ایالات متحده بر کانائل سوئز بشود؛ البته “روابط خاص” بین بریتانیا و آمریکا موجب بروز انتقادات شدیدی هم در بریتانیا و هم در ایالات متحده شد، و مَک میلان و کندی را زیر فشارهای قابل ملاحظه ای گذاشت. در بریتانیا اغلب منتقدان بر آن بودند که بریتانیا دارد تبدیل به یک پایگاه برای آمریکا می شود، و در نتیجه تحت نفوذ واشنگتن قرار می گیرد و آسیب پذیری بیشتری پیدا می کند.

با اینکه روابط نزدیک بین رهبران دو کشور وجود داشت، مَک میلان هنوز به آمریکایی ها اطمینان نداشت و به دنبال قابلیت مستقل اتمی بود. یعنی سیستمی که به وسیله بریتانیا کنترل شود و به بریتانیا تعلق داشته باشد. بنابراین، وی شروع به مذاکراتی کرد که هم در بریتانیا و هم در آمریکا با مخالفت روبرو شد. رابرت مَک تامارا، وزیر دفاع کندی، از سیاست قابلیت اتمی مستقل مَک میلان انتقاد کرد. بالاخره در ماه دسامبر 1962 در جریان کنفرانسی، ایالات متحده آمریکا موافقت کرد که موشکهای پولاریس را به بریتانیا بفروشد تا از طریق زیردریایی اتمی ساخت بریتانیا پرتاب شوند.

بریتانیای امروز، مانند گذشته، همچنان آینده خود را در وابستگی به ایالات متحده می داند و “روابط خاص” با آن کشور، سیاستی است که هنوز ادامه دارد و این کشور گام به گام با ایالات متحده آمریکا و در پشت سر آن کشور حرکت می کند؛ سیاستی چرچیلی که در طول جنگ دوم و بعد از آن بنا نهاده شد.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173