نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

اندكی پس از استقرار جمهوری اسلامی در ایران، دولت كارگری بریتانیا محدودیت های ویزا برای ایرانیان قائل شد. سپس وزارت امور خارجه بریتانیا كاردار و سایر دیپلماتهایش را از تهران فرا خواند و سفارت بریتانیا در تهران تعطیل اعلام شد.^{[simple_tooltip content=’John Duke Anthony, The Persian Gulf in Regional and International Politics, (New York St. Martin’s Press, 2003), 183.’][ 52 ][/simple_tooltip]}

دولت كارگری بریتانیا بعد از اشغال سفارت آمریكا در تهران در 13 آبان 1358 اولین كشوری بود كه حمایت خود را از آمریكا علیه ایران اعلام و در سازمانهای بین المللی به حمایت از ایالات متحده آمریكا بر علیه جمهوری اسلامی ایران موضع گیری كرد.

همچنین دولت كارگری بریتانیا در تحریم اقتصادی كه بعد از اشغال سفارت آمریكا در تهران، توسط ایالات متحده در شورای امنیت سازمان ملل مطرح شد، در كنار آمریكا به قطعنامه مزبور رأی مثبت داد.^{[simple_tooltip content=’Ibid, p.192.’][ 53 ][/simple_tooltip]}

سیاست همكاری حزب كارگر بریتانیا با ایالات متحده آمریكا در قبال جمهوری اسلامی ایران كه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران هنوز در قدرت بود تا سال 1979 كه دولت محافظه كار بریتانیا بر سر كار آمد ادامه داشت.

همین الگو در اواخر قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یكم، كه مجدداً دولت كارگری در بریتانیا در قدرت می باشد نیز صدق می كند. سیاست دولت كارگری بریتانیا در اواخر قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یكم در قبال جمهوری اسلامی ایران سیاست همكاری با ایالات متحده آمریكا در قبال جمهوری اسلامی ایران و رهبری آمریكا یا ادامه سیاست “روابط خاص” بین انگلستان و آمریكا می باشد.

دولت كارگری بریتانیا امروزه مانند گذشته همانطوری كه در این فصل نشان داده شد همچنان آینده خود را در وابستگی به ایالات متحده و “روابط خاص” با آن كشور می داند. سیاستی كه هنوز ادامه دارد و این كشور گام به گام با ایالات متحده و در پشت سر آن كشور حركت می كند. بعنوان مثال می توان به همكاری با ایالات متحده در خلیج فارس، كه از اواخر قرن بیستم در دهه 1980 میلادی شدت گرفت، و همراهی دولت كارگری بریتانیا با ایالات متحده آمریكا در بحران بالكان در اواخر قرن بیستم در دهه 1990، جنگ در افغانستان بعد از حادثه 11 سپتامبر 2001، جنگ عراق سال 2003 میلادی اشاره کرد.

در مورد سیاست خارجی دولت كارگری بریتانیا، در قبال جمهوری اسلامی ایران در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یكم، همانطور كه در این فصل ذكر شد بین ایدئولوژی و عملكرد سیاسی در جهت حفظ منافع بریتانیا فاصله وجود دارد. برای این منظور شواهدی هم از آرشیو ملی بریتانیا جهت تحقق دادن به این مورد در این فصل ارائه داده شد که آن مطالعه موردی بررسی مورد بحران اختلاف و مهم تر از همه دیدگاه دولت كارگری بریتانیا بود كه در مقطع مورد نظر ما بر سر كار بود. ما بصورت موردی بحران شركت نفت ایران و انگلیس را بررسی كردیم و نتیجه این بررسی در قبال جمهوری اسلامی ایران در اواخر قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یكم زمانی كه مجدداً دولت كارگری در بریتانیا در قدرت می باشد و سیاست آن دولت در قبال جمهوری اسلامی ایران نیز صدق می كند.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173