نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟
چکیده
کتاب، در وهله اول سعی دارد که تصمیم گیران در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران در آغاز قرن بیست و یکم را شناسائی کند و نشان دهد که آنها چه کسانی هستند. این شامل یک بررسی عمیق در ساختار اجتماعی و سیاسی بریتانیا می شود. زیرا تا تصمیم گیران و منافع آنها شناسائی نشوند، سیاست آنها شفاف نمی گردد. سپس به عنوان پایه و اساس تحقیق این کتاب یک بررسی عمیق بر روی الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی انجام می گیرد. منطقه خلیج فارس با موقعیت مهم استراتژیکی خود و منابع عظیم نفتی که شرکت نفت ایران و انگلیس را در قرن بیستم به وجود آورد، رفته رفته به مرکز اصلی منافع بریتانیا تبدیل شد، که تا اواسط قرن بیستم نقش مهمی در انرژی و منافع اقتصادی بریتانیا ایفا کرد. اما پس از ملی شدن شرکت نفت ایران و انگلیس که “جواهر درتاج” صنعت نفت بریتانیا به حساب می رفت، ایالات متحده آمریکا به حوزه نفوذ بریتانیا وارد شد که این ورود و تعارض با منافع بریتانیا تا آغاز قرن بیست و یکم ادامه دارد.
جهت نشان دادن الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی در آغاز قرن بیست و یکم، فقط به عنوان یک بررسی موردی یا یکCase Study، ملی شدن شرکت نفت ایران و انگلیس مورد استفاده قرار می گیرد. این بررسی موردی صرفاً بر اساس اسناد آرشیو ملی بریتانیا و دید آن کشور می باشد.
پس از بررسی و مطالعه الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران به عنوان پایه و اساس تحقیق این کتاب، احزاب اصلی که قدرت را در بریتانیا به دست می گیرند مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند تا روشن شود که الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی آنها در قبال جمهوری اسلامی ایران چگونه عمل می کنند. ابتدا الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی حزب کارگر بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. این حزب طرفدار کشورهای ضعیف است و مشخص می کنیم که چه تفاوتهایی بین ایدئولوژی و عملکرد سیاسی وجود دارد. سپس تحقیق شروع به بررسی الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی حزب محافظه کار بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی می باشد. حزبی که به طور علنی پرچم دار حفظ منافع بریتانیا می باشد.
مطالعات و بررسی کتاب نشان می دهد که طبق گفته بنجیمن دیزرائیلی[simple_tooltip content=’Benjamin Disraeli’][ 1 ][/simple_tooltip]، نخست وزیر دولت محافظه کار بریتانیا در قرن نوزدهم، دولتها اغلب قوانین و سیاستهای خود را در کازییه دولت قبلی می یابند. این گفته دقیقاً در الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران، بین دو حزب اصلی بریتانیا، حزب کارگر و حزب محافظه کار بریتانیا، که قدرت را در دست می گیرند، صدق می کند.
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173