نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

طیف محافظه كارحزب محافظه كار بریتانیا مبلغ عقیده بریتانیا بزرگتر و در نتیجه فدراسیون امپراطوری بوده اند. آنها ایدئولوژی تجارت آزاد را با ادامه امپراطوری بریتانیا یكی كرده بودند. این دسته از محافظه كاران نهایت كوشش خود را جهت ادغام امپریالیزم و امپریالیزم – اجتماعی كردند، به این معنی كه برای طبقات كارگر انگیزه هائی ایجاد كردند تا از سوسیالیزم دروی كنند و به طیف محافظه كار بپیوندند. باورهای امپریالیستی كه حزب محافظه كار بعد از 1945 داشت تحت تأثیر جنگ جهانی دوم قرار داشتند. تقریباً نصف اعضای پارلمانی حزب محافظه كار قبل از شروع قرن بیستم متولد شده بودند. هنوز از لحاظ سنّی امكان آنكه یك كنفرانس توسط شخصی كه مثلاً رئیس دفتر پارلمانی ژزف جمبرلین باشد وجود داشت و باور حزب محافظه كار این بود كه مأموریت امپراطوری بریتانیا و مأموریت امپریالیستی حزب محافظه كار یكی بودند.

ما دكترین حزب محافظه كار بریتانیا را در قبال سیاست خارجی بررسی نمودیم که جهت درك بیشتر از الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی حزب محافظه كار بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران بود. اکنون به الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی حزب محافظه كار بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران می پردازیم.

الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی حزب محافظه كار بریتانیا

در قبال جمهوری اسلامی ایران:

در فصل گذشته بر روی الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی حزب كارگر بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران تمركز كردیم. در آن فصل جهت بررسی موردی یا یك Case Study ما مثال برخورد دولت كارگری بریتانیا را در قبال ایران در رابطه با ملی شدن صنعت نفت مورد بررسی قرار دادیم و مشاهده شد كه نه تنها یك حزب سوسیالیستی كاملاً امپریالیستی با ایران برخورد كرد بلكه همان الگو در اواخر قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یكم سیاست خارجی حزب كارگر بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران می باشد.

در این فصل جهت مطالعه موردی یا یك Case Study ما برخورد حزب محافظه كار بریتانیا را هنگام در قدرت بودن در قبال ایران در رابطه با مسئله ملی شدن صنعت نفت ایران بررسی می نماییم تا ببینیم كه همان الگو در مورد سیاست حزب محافظه كار بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی در اواخر قرن بیستم صدق خواهد كرد. همانطوری كه در فصل های قبل به اثبات رسید الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در كل ادامه سیاست خارجی آن كشور به عبارتی از جنگ دوم جهانی و به عبارت دیگر از جنگ اول جهانی می باشد كه در فصل های قبلی به اثبات رسیده است. بریتانیا دارای سیستم بسیار سنّتی می باشد ولی سنّتی عملی كه آن سنت را به روز وفق می دهد. همانطوری كه در این فصل خواهیم دید. به خصوص در مورد حزبی به سنتی حزب محافظه كار بریتانیا.

This is a unique website which will require a more modern browser to work!

Please upgrade today!