نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

بررسی و تحقیق کتاب بر اساس اسناد آرشیو ملی بریتانیا نشان می دهد که الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال ایران و سپس جمهوری اسلامی ایران، از بدو ملی شدن صنعت نفت در ایران تا امروز که آغاز قرن بیست و یکم می باشد بر اساس سیاست “روابط خاص” بین انگلستان و ایالات متحده آمریکا می باشد. به عبارت دیگر طبق اسناد آرشیو ملی بریتانیا پس از جنگ جهانی دوم به این سو، الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا بر اساس ایده آتلانتیسی چرچیلی بوده است، و همانطوری که در این کتاب نشان داده شده است، تحولات اواخر قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یکم در جهان، اعم از انقلاب اسلامی در ایران، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، جنگهای متعدد در خلیج فارس در اواخر قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یکم بر روی سیاست آتلانتیسی چرچیل هیچ تأثیری نگذاشته است، بلکه طبق شواهد ارائه داده شده در این کتاب به آن تحقق داده است؛ که این شامل الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی آن کشور در قبال جمهوری اسلامی ایران هم می شود. زیرا الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران در چارچوب الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا بر اساس ایده آتلانتیسی چرچیلی همراه با پیامدهای آن در نیمه اول قرن بیست و یکم میلادی می باشد که در طول این کتاب مشاهده خواهیم کرد.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173