نخبگان سياسی بریتانیا، ایران یک سرمایه استراتژیک حیاتی و خلیج فارس: یک عصر جدید؟

فصل دوم

الگوی تصمیم گیری نخبگان سیاسی بریتانیا در سیاست
خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران

در فصل اول سعی بر آن شد که تصمیم گیران یا نخبگان سیاسی بریتانیا در آغاز قرن بیست و یکم مورد بررسی قرار گیرند. همچنین تلاش شد که ببینیم تصمیم گیران در سیاست خارجی بریتانیا در آغاز قرن بیست و یکم چه کسانی هستند.

در بررسی های فصل اول اشاره شد که آن گروه از اعضای نخبگان در بریتانیا که قدرت سیاسی را در آغاز قرن بیست و یکم در دست دارند، جهان را از دیدگاه مشترک خود می بینند، و راههائی را که جهت حل مسائل مختلف جستجو می کنند مشترک می باشد؛ زیراکه آنها در سرگذشت و باورهای خود اشتراکات فراوانی دارند. همانطوری که در فصل گذشته مشاهده شد این عنصر مهم که تعیین کننده طبقه در بریتانیا می باشد، حرفه و شغل است. اما، حرفه و شغل تا اندازه بسیار زیادی بستگی به تحصیلات دارد. فقط 4 یا 5 درصد جمعیت دانش آموزان مدارس در بریتانیا وارد تحصیلات عالی می شوند، و فقط یک هشتم کل جمعیت دانش آموزان در بریتانیا به دانشگاههای آکسفورد و کمبریج می روند که نقش مهمی در ادغام نخبگان سیاسی ایفامی کند، مدارس خصوصی همچنین، تمایز سیستم طبقه بندی اجتماعی را غلیظ می کنند. از آنجائیکه مدارس خصوصی دارای امکانات آموزشی- آکادمیکی، و علمی بهتری می باشند، دانش آموزان بر اساس آن سیستم تعلیم و تربیت و آموزش خصوصی و انفرادی آموزش می بینند؛ لذا فقط اولیایی که از درآمدهای بالا برخوردار می باشند قادرند فرزندان خود را به مدارس خصوصی بفرستند. در نتیجه آموزش برتری که مدارس خصوصی به بچه های طبقات بالای اجتماع ارائه می دهند و دسترسی بهتری که آنها به دانشگاههای آکسفورد و کمبریج پیدا می کنند، می توان گفت که مدارس خصوصی به طور موفقیت آمیزی شکل دهنده ادغام اجتماعی می باشند و این ادغام با فراهم آوردن امکانات تماس و آشنایی بچه ها می باشد. این آشنائی ها در آینده امکان کسب شغل و نفوذ آنها را فراهم می نماید. آنهائی که به دانشگاههای باستانی آکسفورد و کمبریج و مدارس خصوصی می روند، و در نتیجه، همانطور که در فصل گذشته ملاحظه گردید، موقعیتهای بالا را در وزارتخانه ها اشغال می نمایند، هسته مرکزی نخبگان سیاسی را تشکیل می دهند- یک شبکه گروه طبقه بالای قالب، که سرچشمه آن از درآمد، تماسهای خانوادگی، و همه برگرفته از تحصیلات می باشند. در نتیجه بررسی هائی که در فصل گذشته انجام گرفت به این تیجه رسیدیم که نخبگان سیاسی بریتانیا، در گذشته، حال و در آغاز قرن بیست و یکم، ادامه سیستم نخبگان قرون نوزدهم، بیستم میلادی بریتانیا می باشند. طبق یافته های فصل گذشته، نخبگان سیاسی بریتانیا در آغاز قرن بیست و یکم، در هر دو حزب محافظه کار و کارگر آن کشور که به نحوه های مختلف قدرت را در دست می گیرند، دیدگاهها و برخوردهای مشترک، طبق بحث فصل گذشته، در سیاست خارجی و بالاخص در قبال جمهوری اسلامی ایران دارند، که در این کتاب مورد بررسی خواهیم داد. همچنین خواهیم دید که چطور نخبگان سیاسی بریتانیا، در آغاز قرن بیست و یکم در قبال جمهوری اسلامی ایران عمل می کنند و بیشتر در این کتاب الگوی تصمیم گیری در سیاست خارجی بریتانیا در قبال جمهوری اسلامی ایران مد نظر ما می باشد.

Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173